Didem Mamak 8 Nisan 1970 tarihinde İzmir’de doğdu. Türk şair olan Mamak İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Heukuk Fakültesi mezunudur. Şiirleri birçok dergide yayınlandı. İnkilap Kitapevi Şiir Ödülü’nü , ilk kitabı olan Grapon Kağıtlarıyla kazandı. 41 yaşında kanserden hayatını hayatını kaybeden şair Edirnekapı mezarlığına defnedildi.

Didem Madak hayatı

Annesinin adı Fusün, babasının adı Yusuf’tur. Çiftin ilk çocuğu olarak 8 Nisan 1970 tarihinde doğdu. Anne babası öğretmen olduğu için çocukluğu farklı şehirlerde geçti. 12 Eylül döneminde babası Uşak iline sürülünce kardeşi ve annesiyle Burdur’da kalarak zorlu bir hayat yaşamaya başladı. Annesi , 1983 yılında beyin kanseri nedeniyle hayatını kaybetti. Didem Madak’ın şiirlerine tesir edecek olan ilk büyük travmaya yol açtı. Babasının kısa süre sonra tekrar evlenmesiyle birlikte de yavaş yavaş ilişkileri kopmaya başladı. İlköğretimine Uşak’ta, babasının yanında, başladıysa da ortaokul ve liseyi İzmir’de tamamladı.

Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesini kazansa da , babasıyla arasının bozulmasından dolayı okulu yarıda bırakıp kaydını dondurdu. Henüz 19 yaşındayken ilk evliliğini yapıp evi terk etti. Dört sene evli kaldıktan sonra boşandı ve yarıda bıraktığı Hukuk Fakültesini 2000 yılında bitirdi. Stajyer avukatlık yaptığı zamanlarda tasavvufa yöneldi ve bu sürede şiirle tanıştı. Bu süreçte, edebiyatçı Müjde Bilir ile güzel bir dostluk ilişkisi kurdu.

İstanbul’a 2002 yılında taşındı ve ölene kadar burada yaşadı. İstanbul Eczacılar Odasının avukatlığını yapmaya başlayan Didem Mamak , şiir çalışmalarını da sürdürdü. 2006 yılında ikinci kez evlendi ve doğan çocuğuna annesinin adını verdi. Anne olduktan sonra şiir yazmayı bırakan şair bir süre edebiyattan uzaklaştı. 2010 yılında kolon kanserine yakalandı ve bir yılı aşkın süredir mücadele etmesine rağmen hastalığa yenik düşerek 23 Temmuz 2011 tarihinde hayata veda etti.

Didem Mamak Kitapları

• Grapon Kağıtları, 2000
• Ah’lar Ağacı, 2002
• Pulbiber Mahallesi, 2007

Didem Mamak Annemle İlgili Şeyler Şiiri

Sevgili Anneciğim,
Binlerce kez açıldım, binlerce kez kapandım yokluğunda
Kocaman bir dağ lalesi gibi
Ve kapkara göbeğini dünyaya fırlatacakmış gibi duran.

Şimdi mucizevi bir yerdeyim
Muc’ın ucuz evinde
Sanki mürekkebi rutubet olan bir kalem
Duvarlara hep senin resmini çiziyor
di’li geçmiş zamanda birçok resim,
Hep gülümsüyorsun
Aklının ortasında mavi bir yıldız varmış gibi
Ve o yıldız karanlık bir şubat akşamında
Durmadan soluyormuş gibi

Hatırlar mısın?
Mavi saçlı bir tanrı gibi severdim Burdur Gölü’nü
O göl şimdi içimde kocaman bir anne ölüsü.
Vişne bahçeleriyle dolu,
Neşeli bir şehre benzerdi senin sesin.
Bazen ölmek istiyorum
Beni yeniden doğurman için
İri, ekşi bir vişne tanesi gibi.

Kış başında bir ton kömür yığarlardı kapıya
Bazen görülen rüyalar gibi kapkara
Bir ton rüya çıtırdarken
Sen kar yağmadan önce başkaydın,
Kar yağdıktan sonra bambaşka.
Sanki hep buluğ çağındaydım.
Kuşlar zaptederdi her yeri, sabahları
Binlerce kez söylerlerdi söyleyeceklerini
Bizim hiç anlayamayacağımız bir şeyi
Senin şarkıların aç kuşlara buğday saçardı
Kediler yusyuvarlak dururdu karın ortasında
Kar manzaralı bir resmin ortasında durur gibi
Gri kediler sarmıştı etrafımızı, gri dağlar…
Bir tek senin çocuklar üşüyecek rengi saçların vardı.

Ben bu eve Muc’ın ucuz evi diyorm
Yokluğunda böyle oldum.
Mucize öldükten sonra buraya taşındım.
Ve inan
Muc bu evi bana çok ucuza verdi.

Yaşasaydın, hayatının ortasına
Güller yığan bir adam olsun isterdim babam.
Sen bir çocuk romanı annesi ol isterdim.
Ölü mısır tarlaları hışırdıyordu
Ve kalbimde çıngıraklı yılan sürüleri
Diye başlayan bir çocuk romanında…
Şalına sarınırdın toprağa sarınır gibi
Erken öleceğini biliyordum bana bırakmak için,
Bu acımasız ölü anne sesini

Şimdi mucizevi bir yerdeyim
Zaman bir salyangozun vücudunda yaşıyor burada
Ve çok ağır ilerliyor.
Yüzümdeki çillerden başka
İsyan eden biri yok hayatımda.

NOT:
Ölen her kadın için bir şiir yazdım.
Onları Muc’a evin karşılığında verdim
Çok ucuza.
Artık bütün üzgün oluşlarımın adı:
ANNE! Didem Mamak